Rozdział XI

Obudziłam się z ogromnym bólem głowy, który spowodowany był moim wczorajszym załamaniem nerwowym. Gdy przekręciłam się na lewy bok ujrzałam najpiękniejszą twarz na świecie, twarz bez żadnej skazy, twarz, która zawsze się do mnie uśmiechała, twarz Niall'a. Mojego Niall'a. Nie obchodzi mnie, żadna Rose. Co ona może mi zrobić? Nic. Przez następne 15 minut wpatrywałam się w twarz Niall'a, był taki odprężony, miał taki spokojny wyraz twarzy. Po cichu próbowałam wyslizgnac sie z jego objęcia. Gdy już mi sie to udało zeszłym na dół aby przygotować nam śniadanie. Kiedy akurat stałam przy lodówce szukając jajek na zrobienie omletów poczułam dwie dłonie n mojej talii a po chwili pocałunek na moim policzku. 

-Cześć piękna - jeszcze raz ucalowal mój policzek.

-Dzień dobry. Jak sie spało?- zapytałam odwracajac sie do niego przodem 

-Świetnie. Masz najwygodniejsze łóżko swiata. - zachichotał - Tylko jest mały problem - podrapał się po karku. 

-Jaki? - zapytałam unoszac jedna brew. 

-No bo wiesz jak już śpisz ze mną to wypadało by abym mogła sie obudzić obok Ciebie, a tu budze sie, a Ciebie nie ma. - zrobił minę zabitego pieska i wydął dolną wargę. Nie mogłam powstrzymać uśmiechu, który sam wkładał sie na moje usta. Stanelam na palcach i ucalowalam oba jego policzki, kiedy już chciałam sie odwrócić on chwycił moja twarz w dłonie i przywarł do mnie ustami. Nasze usta idealnie ze sobą wstpółgrały, szybko znaleźliśmy wspólny rytm. Ten pocałunek napewno zapamiętać do końca mojego życia. 

-wróciłem!!!!- O nie nie nie nie!!!! 

Dzień dobry! Cześć i czołem! Mamy nowy rozdział szczerze lubię gen rozdział jest taki Awww i wgl. Jak narazie nie będzie rozdziałów z udziałem Rose pojawi sie ona dopiero tak w XIV rozdziale. Jeszcze nie wiem. Ale napewno będzie sie działo bo wraz z pojawieniem sie Rose pojawia sie nowe kłopoty. A teraz pytanie dla was. Jak myślicie kto wrócił do domu!? 

Z moje strony to tyle. Dziękuje wszystkim którzy czytają tego bloga bo dużo to dla mnie znaczy. :) 

Buziaki xx.